چه نیمه شبها که در سکوت جبهه هایش نقش "محرابی" میزدند و اللهم ارزقنا شهادت میخواندند برای زیباتر شدن "گلفرنگ" سرخ فردای عملیات
چه "افشان" ها بافتند با شاخه هایشان شمشادها؛ وقتی زنجیر هیئتی حسین (ع) شدند در شور آخر شب اروند
این نقش "تلفیقی" زیبا که میبینی اثر هنر دست و دل سرو قامتانی ست که هشت سال بستانها را "بته جقه" میزدند.
شلمچه را
فکه را.
طلائیه را
چه گلها که بر دار این قالی رفته اند
حالا خاک مزین به "لچک" و "ترنج های تو در تو" را پایمال کردن، مردی میخواهد از جنس نامرد!
نامردی که فراموشش شده زیبایی این لاله زار را چقدر مدیونیم.
درباره این سایت